Karar Vermek Gerekiyor Bazen – 07.06.2012

Abidik gubidik twiste gel…lap lup laba duba twiste gel…o ooo twiste geel…

Diye şarkı söylüyorum günlerdir. Takıldı dilime, gitmiyor…

O kadar abidik gubidik oldu ki hayat, twist yapa yapa çekip gitmek geliyor içimden, kaybolmak ortadan bir müddet. Hatta çok müddet. Belki de hep müddet.

Aklın,

Gönlün,

Almıyorsa bir türlü üstüne basa basa,

Bastırsan da alsın diye,

Almadı mı,

Almıyor işte. Almayınca,

Arazi olmak geliyor içimden.

Bir yanda hayatın ta kendisi,

Dopdolu,

Güpgüzel,

Yaşamaya doyamayacağın,

Diğer yanda,

Abidik gubidik işler.

Başı?

Belli değil.

Kıçı?

O da belli değil.

Oradan tutuyorsun,

Elinde kalıyor.

Buradan tutuyorsun,

Elini yakıyor.

Abidik gubidik yani,

Bu işler artık.

Bir kulübe,

Dağın başı,

Ohh…

Çiçekler var mesela yedi gün yirmi dört saat üç yüz altmış beş gün kesintisiz.

Rengarenk.

Toprak kokusu da var mesela.

İçini mest eden.

Fırından yeni çıkmış,

Ekmek var mesela.

Kelebek var,

Kanatları desenli mesela.

Tırtıl var esas, tırtıl yahu,

Hani yeşil, kırmızı benekli.

Yandan yandan kaçarken,

Tepe üstü yuvarlanan yengeç yavrusu da var mesela şıkırdayan suyun kıyıcığında.

Çıtır çıtır yanan,

Odun ateşi var hatta, sevgili uyurken kucağında.

Var oğlu var kardeşim.

Bir de,

Diğer yanda,

Ki,

Diğer yanda oldu sana,

Tamamı,

Hayatın neredeyse,

Abidik gubidik işler var bir de.

Aklın almadığı.

Akla aykırı.

Gönlün taşıyamadığı,

Gönle sığmayan.

Twist yapa yapa,

Çekip gitsem mi diyorum?

Yoksa,

Kalsam da,

Abidik gubidik işlerle mi,

Uğraşsam diyorum, bir yarım insan, bir yarım abidik gubidik…

Karar vermek gerekiyor.

Verilmiş kararlara göre mi? Verilen kararlara göre mi?

Kendi kararına göre mi?

Yaşamak,

Gerekiyor,

Diye,

Karar vermek gerekiyor bazen.           

Ne  Tayyip duymak istiyorum,

Ne Balyoz,

Ne Deniz Feneri,

Ne Kuran kursu,

Ne Anayasa,

Ne Şike,

Ne PKK,

Ne Şehit,

Ne Açılım,

Ne Muhalefet,

Ne Türban,

Ne Sivas Katliamı,

Ne Trafik kazası,

Ne Kanser,

Ne Kabadayılık,

Ne Okul sınavları,

Ne Kredi Kartı,

Ne Banka,

Ne Kim kıçını açmış,

Ne Kampanya,

Ne Para,

Ne Meclis,

Ne Hükümet,

Ne Kürtaj,

Ne Din,

Ne İman,

Ne Hukuk,

Ne Mahkeme,

Ne Şampiyon,

Ne Ayrılık,

Ne Amerika,

Ne Avrupa Birliği,

Ne Cemaat,

Ne Basın özgürlüğü,

Ne Rüşvet,

Ne Açlık,

Ne Telefon sesi,

Ne İnternet,

Ne Dizi,

Ne Hıyanet,

Ne Haksızlık,

Ne Kaypaklık,

Ne Nankörlük,

Ne de Yakınma. Amma, bıktım artık be kardeşim.

Sevgi duymak istiyorum ben.

Aşk duymak istiyorum ben.

Akıl duymak istiyorum ben.

Şen şakrak kahkahalar duymak istiyorum ben.

Şarkı söyleyen insanları duymak istiyorum ben.

Sevinç duymak istiyorum ben.

Yanık bir tango duymak  istiyorum ben.

Horon duymak  istiyorum ben.

Güzel şeyler duymak istiyorum ben.

İnsanım,

Ulan ben,

İnsanlık duymak istiyorum ben.

Çok mu şey istiyorum ben?

İnsan doğdum,

İnsan kalmak istiyorum ben.

Abidik gubidik olmak istemiyorum ben.

İki ayağım kadar yere basıp,

Bir lokma midem kadar yiyip,

Bedenim kadar,

Uzanıp,

Sadece,

İnsan gibi,

Yaşamak istiyorum ben.

Ne zormuş yahu insan doğup,

İnsan kalmayı becerip de,

İnsan ölmek.

İnsan doğduk,

Bir minik,

Papatyayı,

Kıskanır olduk yahu.

Değer mi kardeşim?

Değer mi?

Bir dön bak patron aşkına,

Olanlara bitenlere bak,

Bir çık da taa en tepeden,

Çık da taa yukarılardan,

Kuşbakışı,

Yaşanılan hayatlara,

Hayat diye kendine kaktırdıklarına, sana kaktırılanlara, hayatına,

Bak bir patron aşkına.

Ne bu be?

Yuh be…

Hepsi insan değil mi bunların yahu?

İnsanlığı, insanları insanlıktan çıkaranlarda insan değil mi?

İnsanlıktan çıkanlarda insan değil mi?

İnsan kalmak isteyenlerde insan değil mi?

İnsan bu mu?

Eğer ki,

Mutluluğu mutsuzluğun içinde arıyorsan,

Bulduğuna da mutluluk diyorsan, mutluluk zannediyorsan, mutsuzluğu yaşamın kendi sanırsın bir zaman sonra. Mutsuzluk yapışıp kalır ruhuna.

Sende sevinip durursun ara koridorlarda yakaladığın aralarda ki  o anlara.

Devam mı şarkıya?

Abidik gubidik twiste gel…lap lup laba duba twiste gel…o ooo twiste geel…

?

Karar vermek gerekiyor bazen…

Koşarken, gürül gürül akarken hayat, tutarken elin ayağın, çekerken nefesi hala ciğerlerine,

Pat diye durup,

Gözlerini kapatıp,

Kulaklarını tıkayıp,

Sessizce bakıp içine,

İçinin taa en derinlerine,

Karar vermek gerekiyor bazen.

Sadece kendin için, kendin gibi, amma,

Ölüp de göçüp gitmeden,

Evvel.

Böyle işte. İnsanız ya hala,

İnsan olacağı tutuyor,

İnsanın,

Durup dururken,

Bazen.

Mutlu olmak istiyor insanın canı, mutlu insanlar arasında, mutlu insanlar diyarında,

Haddini aşıp da,

Bazen.

Sanki insanlığın alemi varmış gibi…

Kendinin peşine takılıp,

Suratında muzip,

Şahane bir tebessümle, uçuşa uçuşa,

Twist yapa yapa sokaklarda, döne döne amma hep öne,

Bakmadan katiyen geriye,

Son sokağın bitti yerde ki ilk çayıra,

Kendini atası geliyor,

İnsanın,

Bazen.

Papatyayı kıskanacağına,

Papatyanın yanına,

Başını koyup,

Papatya kadar,

Yaşayası geliyor insanın,

Bazen.