12 Mayıs 2016 Perşembe

SIKILDIM

SIKILDIM


Bu ülkenin ne milliyetçisi milliyetçi, ne vatanseveri vatansever. Ne devleti devlet. Ne vatandaşı vatandaş. 
Kilis diye bir şehri var bu ülkenin. Kilis adındaki şehre roket yağıyor sabah akşam. İnsanların üstüne, tepesine. İnsanlar var, insanlar yaşıyorlar oralarda. Kilis bu ülkenin bir şehri. Demek ki bu ülkenin düşmanları var. Devlet ne yapar? Ülkesini vatandaşlarını düşmanlardan korur. 
Amma,
Devlet çaresiz öyle seyrediyor durumu.
Hani derler ya koskoca ordu koskoca devlet,
Koskoca ordu koskoca devlet,
Küççüçük bir şehri koruyamıyorlarsa avuç içi kadar insanı koruyamıyorlarsa eğer nerede kaldı koskocalığı demez mi insan? Der.
Amma,
Bu ülkenin siyasileri mangalda kül bırakmıyorlar vatan millet falan diye. Bu ülkenin milliyetçileri var mesela, vatan için ölmeye hazırız diyorlar mesela. Daha bir tanesi Kilis’e gidip oradaki insanlara sarılmadı, ortalığı ayağa kaldırmadılar mesela. 
Ben sıradan bir vatandaşım.
Çok sıkıldım ben bu devlet millet işlerinden. 
Çok sıkıldım ben bu din işlerinden.
Çok sıkıldım ben bu döviz kurlarından, enflasyondan.
Çok sıkıldım ben bu kavruk akıllı okumuş cahil görgüsüz vizyonsuz koltuğuna yapışmış kompleksli mesleğini parti başkanlığı olduğunu zannedenlerden. Onları yarışan siyasilerden, onlarla yarışan dernek vakıf başkanlarından.
Çok sıkıldım ben bu Türkün Türkten başka dostu yoktur söylemlerinden. Türke en düşman yine Türk çünkü.
Çok sıkıldım geçmiş yüzyıllarda yaşanmış kahramanlık hikayelerinin bu çağda ikide bir yaşamıma servis edilmesinden.
Çok sıkıldım damperli kamyon görmekten her yerde.
Çok sıkıldım toz toprak içinde yaşamaktan.
Çok sıkıldım sürekli kazık atmaya çalışan hin esnaftan, tüccarlardan.
Çok sıkıldım ucuz ucuz ürünleri bi bokmuş gibi alıp kullanmak zorunda olmaktan.
Çok sıkıldım her yerde, alışverişte, yerken içerken paramla kendime saygısızca davranılmasına izin vermekten.
Çok sıkıldım şehirlilerin köylere göçüp köyleri methetmesinden. 
Çok sıkıldım köylülerin şehirlere göçüp şehirleri methetmesinden.
Çok sıkıldım kalitesiz yaşamın her yerimi sarmasından.
Çok sıkıldım vefasız sevgisiz saygısız bir insan güruhu içinde yaşamak zorunda olmaktan.
Ben gülmeyi severim arkadaş,
Ben hayatla dalga geçmeyi severim,
Ben sevmeyi sevişmeyi severim çok,
Ben rakı severim çok,
Ben insan severim çok,
Ben hayvan severim çok,
Ben çiçek böcek severim çok,
Ben sıradan bir insanım yahu,
Ben her gün sanki ilk kez görüyormuşum gibi Boğazı seyretmesini severim çok.
Sıkıldım amma,
Sıradan bir insan gibi sıkıldım çok.
Sıka sıka,
Çok sıktılar beni,
Alıp başımı dağlara gidesim var çok.
Da,
Bir dağlar kaldı kirlenmedik,
Onada hiç hakkım yok.
Murat Denizel

Hiç yorum yok: