ÇOCUĞA TECAVÜZ EDEN MAHLUKLAR
Başta artık kanunlarla serbest bırakılma ihtimali doğan çocuk tecavüzcüleri dahil olmak üzere, hiçbir davranış biçimlerinin evrensel anlamda kabul görmüş insan aklı, düşüncesi, duyguları ile eşleşmeyen bu mahluklarla,
Mahluk diyorum,
Hayvan diyemeyeceğim, hayvanlar çok istisna çok kıymetli canlılardır,
Aynı coğrafi bölgeyi aynı gezegeni,
Paylaşıyor olmak zorunluluğu,
Beni yiyor, bitiriyor.
Biz nasıl bu noktalara geldik demeyin,
Mahluklar ne zamanki kendi siyasi iradelerini ortaya koyacak zemine kavuştular bu gezegende,
Zaten var olan yaşam biçimleriyle,
Tanışmak zorunda kaldı esas gerçek insanlar.
Zaten bugünlere kadar var olanlar artık saklanmayan,
Yorgan altında kalmayan,
Kapalı kapılar arkasına gizlenmeye gerek duymadan,
Alenen,
Döküldüler ortalığa.
Çevremde,
Etrafımda yaşayan, ister aile ister akraba ister arkadaş ister dost,
Veya,
Benim ismimi bilen,
Bana ister konuşarak,
İster yazılı olarak maille, mesajla,
İster herhangi bir başka yolla ve metotla,
Ulaşma imkanı olan,
Ve bugün var olan siyasi iradelerin geçmişte ve bugün yaptıklarını ettiklerini savunan,
Beğenen,
Doğru bulan,
Tek bir mahluka dahi tahammülüm yok artık.
Ve olmayacak.
Zaten yoktu,
Artık tüy dikildi üstüne.
Bu son tüy.
Tüy kadar hafif çocuklara tecavüz eden mahlukları,
Kayıran,
Koruyan,
Onları haklı bulan,
Onlara en ağır cezalar çektireceğine,
Onları tecavüz ettikleri,
Tüy kadar hafif,
Çocuklarla evlendirip aynı yataklara sokan,
Tecavüzlerini kanuni hale getirip istediği an sürdürmesini teşvik eden destek veren,
Her canlı,
Mahluktur.
Çocuğum olsa, en sevdiğim olsa dahi bugün var olan siyasi iradeleri savunan, beğenen, doğru bulan her bir mahluku bir saniye düşünmeden o an silerim hayatımdan.
Ve ben bir insan olarak,
Ve henüz yazı yazmayı beceremeyen tüm hayvan dostlarım adına,
Ağaçlar ormanlar çiçekler otlar dağlar taşlar topraklar denizler göller dereler adına,
Bu mahluklarla,
Aynı gezegeni paylaşıyor olmaktan çok büyük utanç duyuyorum.
Tüm çocukları evime toplayıp,
Kapıya dikilip,
Onlara bırak tecavüzü,
Yan gözle bile bakan tüm mahlukları o anda,
Sonsuza dek,
Yok etmek istiyorum.
Çok kızgınım.
Çok utanıyorum.
Ve hala mı kıpırdamıyoruz yerimizden?
Evetse eğer,
Çok yuh olsun hepimize.
Önce bana.
Sonsuza kadar lanetlenelim o zaman.
Çok hak ediyoruz demektir artık.
Tecavüzü seviyoruz, kolluyoruz, destekliyoruz,
Demektir.
Ve bizlerde insan değiliz,
Demektir artık.
Murat Denizel
Başta artık kanunlarla serbest bırakılma ihtimali doğan çocuk tecavüzcüleri dahil olmak üzere, hiçbir davranış biçimlerinin evrensel anlamda kabul görmüş insan aklı, düşüncesi, duyguları ile eşleşmeyen bu mahluklarla,
Mahluk diyorum,
Hayvan diyemeyeceğim, hayvanlar çok istisna çok kıymetli canlılardır,
Aynı coğrafi bölgeyi aynı gezegeni,
Paylaşıyor olmak zorunluluğu,
Beni yiyor, bitiriyor.
Biz nasıl bu noktalara geldik demeyin,
Mahluklar ne zamanki kendi siyasi iradelerini ortaya koyacak zemine kavuştular bu gezegende,
Zaten var olan yaşam biçimleriyle,
Tanışmak zorunda kaldı esas gerçek insanlar.
Zaten bugünlere kadar var olanlar artık saklanmayan,
Yorgan altında kalmayan,
Kapalı kapılar arkasına gizlenmeye gerek duymadan,
Alenen,
Döküldüler ortalığa.
Çevremde,
Etrafımda yaşayan, ister aile ister akraba ister arkadaş ister dost,
Veya,
Benim ismimi bilen,
Bana ister konuşarak,
İster yazılı olarak maille, mesajla,
İster herhangi bir başka yolla ve metotla,
Ulaşma imkanı olan,
Ve bugün var olan siyasi iradelerin geçmişte ve bugün yaptıklarını ettiklerini savunan,
Beğenen,
Doğru bulan,
Tek bir mahluka dahi tahammülüm yok artık.
Ve olmayacak.
Zaten yoktu,
Artık tüy dikildi üstüne.
Bu son tüy.
Tüy kadar hafif çocuklara tecavüz eden mahlukları,
Kayıran,
Koruyan,
Onları haklı bulan,
Onlara en ağır cezalar çektireceğine,
Onları tecavüz ettikleri,
Tüy kadar hafif,
Çocuklarla evlendirip aynı yataklara sokan,
Tecavüzlerini kanuni hale getirip istediği an sürdürmesini teşvik eden destek veren,
Her canlı,
Mahluktur.
Çocuğum olsa, en sevdiğim olsa dahi bugün var olan siyasi iradeleri savunan, beğenen, doğru bulan her bir mahluku bir saniye düşünmeden o an silerim hayatımdan.
Ve ben bir insan olarak,
Ve henüz yazı yazmayı beceremeyen tüm hayvan dostlarım adına,
Ağaçlar ormanlar çiçekler otlar dağlar taşlar topraklar denizler göller dereler adına,
Bu mahluklarla,
Aynı gezegeni paylaşıyor olmaktan çok büyük utanç duyuyorum.
Tüm çocukları evime toplayıp,
Kapıya dikilip,
Onlara bırak tecavüzü,
Yan gözle bile bakan tüm mahlukları o anda,
Sonsuza dek,
Yok etmek istiyorum.
Çok kızgınım.
Çok utanıyorum.
Ve hala mı kıpırdamıyoruz yerimizden?
Evetse eğer,
Çok yuh olsun hepimize.
Önce bana.
Sonsuza kadar lanetlenelim o zaman.
Çok hak ediyoruz demektir artık.
Tecavüzü seviyoruz, kolluyoruz, destekliyoruz,
Demektir.
Ve bizlerde insan değiliz,
Demektir artık.
Murat Denizel
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder