Aşk Mevsimi Açıldı, Açıldı da… - 12.06.2012

Etinden sütünden faydalanamadığın tek hayvan, insan. Derisinden bavulda olmaz çantada. Kemiklerinden de süs eşyası, tarak falanda. Kokoreç bile yapamazsın bağırsaklarından.

Kendinden başka hiçbir hayvana faydası olmayan bu hayvansa dünyayı yedi bitirdi, yetmedi kendini kendi neslini yiyip bitiriyor. Tam hayvan demek geliyor insanın içinden. Amma…

Yesin içsin sıçsın tüketsin kirletsin yok etsin,

Başka hiçbir fonksiyonu yok insan hayvanının. Dışkısı bile doğayı kirletiyor artık, düşün sen. İnsana da hayvan demek geliyor insanın içinden amma,

Medeniyet desen,

Arılar, karıncalar, filler bile,

Daha medeni.

Demokrasi desen,

Seyreyle hayvanlar alemini,

Demokrasinin patronu orada.

Aşk sevgi desen,

Doğada ki tüm canlıların aşklarına bak,

Yaşama ve diğer canlılara olan aşklarına bak,

Kendi aşkından sevginden utanırsın,

İnsan olarak sen.

Doğanın dengesi desen,

Doğanın içine eden zaten insanoğlu.

Dünyanın ne haltına yarar belli değil bu insanoğlu.

Ha,

Ruhların gelişimine kapsa eğer,

Bizim mahallede ki çomarın ruhunun,

Yarısı yok insanlarda.

Gaddarlık, acımasızlık, hainlik, nankörlükse, yalancılıksa,

Tek canlıdır,

Gaddar, acımasız, hain, nankör ve yalancı doğan ve ölen.

Amma insanız ya,

İllaki,

Bir şekilde,

Öveceğiz,

Kayıracağız,

Haklı olduğumuzu kanıtlayacak,

İki kelime edeceğiz,

Ne mene ne kadar insan olduğumuza ve de hayvanlardan daha gelişmiş olduğumuza dair illaki.

Dişisini hakir gören,

Dişisi için,

Hayatı pahasına savaşmayan tek hayvan yine insan.

Erkeğinin ha bire dişilerini değiştirmeye can attığı,

Dişisinin de ha bire başka başka erkeklere göz süzdüğü,

Tek hayvan, insan.

Davranış biçimlerinin tarif edilmesi için,

Davranışlarına müdahale edilmesi için,

Bilim dalına sahip tek hayvan, insan.

Ne zaman ne halt edeceği,

Meçhul olan,

Tek hayvan yine insan.

Mutluluk peşinde koşan,

Doyumsuz,

Doymasını bilmeyen,

Stoklayan,

İhtiyaç fazlasına dahi gözünü diken,

Tek hayvan, insan.

Sevgiyle aşkla değil,

Seksle tatmin olup, şehvete kapılan tek hayvan yine insan.

Yani,

Hani,

Doğru düzgün diye kendini tarif eden insanların,

Aslında tam da aksi olmak adına,

Uğraşıp didindikleri,

Hallerin hepsi insanda.

Şimdi,

Aslında bir halta yaramayan,

Kendine,

Kendi nesline bile bir faydası olmayan, kıyan, kıymaktan çekinmeyen,

Bu hayvandan,

Aşk beklemek,

Hem de,

Aşkında kalıcı,

Aşkında saygı sevgi dolu olanını,

Ve de ömür boyu yaşananını beklemek,

Saflık olmaz mı acaba?

Veya fazlacana,

İyi niyet mi?

Alt yapıda eksik varsa yanlış hesap varsa yetersiz durum varsa,

Üstüne ne dikersen dik,

İllaki,

Arıza çıkarır,

Bir yerden sonra,

Ne kadar süsü püsü makyajı,

Al benisi,

Cazibesi,

Mükemmel de olsa.

Aşk aşk da,

Aşk,

Saflık ister.

Saflığın içine de,

İnsanoğlunda ne varsa hiç mi hiç girmez. Ne yoksa, hepsi gerekir saflık için.

Sokarsan,

Eğer,

Ne var ne yoksa,

O zaman da,

Saflık saflıktan çıkar zaten.

O yüzden,

Aşkı yazıyor çiziyor resmediyor heykelini yapıyor fotoğrafınıçekiyor besteliyor güftesini yapıyor da,

Bir türlü,

Yaşayamıyor insanoğlu aşkı, kalıcı ve de ömür boyu tek bir insanla.

Alt yapısı yok, yetersiz insan hayvanının.

Var diyene de bak,

Aşkı yok.

Aşkı var diyenlere bak,

Bir var,

Bir yok. Olan da aşk gibi aşk değil zaten.

Süt eti derisi kemiği bir halta yaramayan bu hayvanın,

Gönlü de pek bir işe yaramıyor zahir.

Ruhuna gelecek olursak,

O da satılık zaten.

Akıl desen,

Aklın aşkla ne ilgisi var?

Akılla gelen sevgiye tutkuya aşk denmez zaten.

Ne kaldı geriye?

İnsanlık mı?

O da bizde,

Olduğu için,

Aşk,

Yok,

Zaten.

Aşk için,

Hayvan olmak, hayvanlar gibi hissetmek,

Gerekir.

Kimse de hayvan olmak istemedikçe,

Aşkı,

En insan hallerinizle,

Zor,

Bulursanız,

Zaten.

İnsanlık için uğraşmaktan,

Hayvan olmayı,

Akıl edemedik galiba.

Ki, o hayvanlar bırakın ormanları, kanepelerimizin yorganlarımızın üstünde yaşayıp uyumalarına rağmen,

Onlara bakıp, onları izleyip hayvan olmayı bir türlü beceremedik galiba.

Her şeyini doğadan yaşamdan alıp,

Her şeyini,

Doğaya yaşama iade eden,

Alırken de geri verirken de,

Yaşama olan aşkıyla bir olan, bütünleşen, aşkla yaşayıp aşkla ölen,

Hayvanlar kadar aşık olsak,

Yeniden insan olmak, insanlığa dönmek,

İster miydik acaba?

Hatta,

İnsanlığımızdan,

Ve hatta,

Aşkı ağzımıza almaktan bile,

Hiç,

Utanmaz mıydık,

Acaba?