10 Kasım 2012 Cumartesi

40'LARI 50'LİLERİ 60'LARI BULANLARIN ÇİZGİLERİ

Yaşları kırkları ellileri altmışları geçmişlerle konuşurken onların gözlerini seyretmeyi çok seviyorum. Tüm yaşanmışlıklarının çelik gibi keskinliği yumuşacık sevilesi muhteşem bir sanat eseri çizgilere dönüşerek çerçevelendiriyor artık sakinleşmiş ve sade ve kabullenmiş bakan gözleri.

Nasıl ki parmak izi var milyarlarca insanın farklı,
Göz izleri de var,

Her bir insanın farklı.
Yaşam izleri göz çizgileri.

Herkes kendini kendi hayatını kendi gibi kendine özgü yaşayarak gelince kırklara ellilere altmışlara,
Hiçbir kimsenin çizgileri bir diğerine benzemiyor.

Kimse gözlerine estetik yaptırmamalı çizgileri torbalanmaları yok edecek diye.
Hiçbir estetik uzmanının cerrahi başarısı hiçbir insanın gözlerini,

Yaşamın o gözlere verdiği güzellikten öteye büründüremez.
Hele gülünce insanlar,

Daha da derinleşen ve sayıları artan çizgilerin arasından bakan yaşamış yaşatmış bir çift gözün,
İnsanın ruhuna akan,

Sımsıcak bakışlarına aşık olmamak mümkün mü.
Hikayelere,

Romanlara konu olacak öyküler,
En müthiş sinema eserlerinin senaryolarına pabuç çıkartacak yaşanmışlıklar,

Hepsi,
Bir çift gözü sarıp sarmalıyor,

Yaşlar ilerledikçe.
Her bir çizgi sevgi.

Her bir çizgi mutluluk.
Her bir çizgi üzüntü.

Her bir çizgi acı.
Her bir çizgi neşe.

Her bir çizgi kahkaha.
Her bir çizgi aşk.

Her bir çizgi ayrılık.
Her bir çizgi coşku.

Her bir çizgi heyecan.
Her bir çizgi hüsran.

Her bir çizgi kızgınlık.
Her bir çizgi affediş.

Her bir çizgi ümit.
Her bir çizgi sevinç.

Her bir çizgi,
Hayat sanatının gözlerimize attığı enfes fırça darbeleri. Rengarenk.

Ve de,
O enfes fırça darbelerinin,

Arasından,
Arkasından bakan,

Anılarla bezenmiş bir çift gözse,
Biz.

Sevilesi.
Seven.

Çizgilerimi seviyorum.
Her bir çizgim,

Ben.
Hatırlamıyorum hangi çizgim kim, hatırlamıyorum hangi çizgim yaşanmış neler neler,

Amma,
Hepsi,

Ben.
Çizgisiz çizgim olmayarak başladığım yaşamda,

Hayata,
Çizdiklerim o çizgiler.

Kendi tablom.
Gözlerime,

Gözlerinize,
Hayatla birlikte çizdiğim çizdiğimiz bazen çalakalem bazen çok özenerek.

Her sabah,
Aynada,

Kendi tabloma bakıyorum uzun uzun.
Gülüyor bana çizgilerim.

Ve de,
Işıldıyor gözlerim.

Hayat,
Gülüyor bana her bir sabah yeniden her bir çizgimde.

Çizgilerimi,
Çoğaltıp derinleştirip çeşitlendirdikçe.

Yaşıyorsun diyor hayat bana gözlerime ilave ettiği her bir çizgide.
Hayat çizgimiz onlar.

Hayatımız onlar.
Sadece,

Bizim,
Bildiğimiz.

Çizgilerimizi sevenlerde, sevenlerimiz bizim.
Değiştirmeyin çizgilerinizi.

Örtmeyin.
Saklamayın.

Hayatınız onlar,
Sizin.

Aşklarınız savaşlarınız zaferleriniz mağlubiyetleriniz onlar sizin.
Silmeyin saklamayın örtmeyin,

Aşklarınızın savaşlarınızın zaferlerinizin mağlubiyetlerinizin üstünü.
Haykırın daha da hatta.

Yaşanmışlıklarınızı.
Ömrünüz onlar sizin.

Ömrünüzü sevenlerde,
Çizgilerinizde,

Hayat bulanlar sizin.
Hayat,

Tablonuzu hep beraber çizmeye resmetmeye sevgiyle karar verdikleriniz sizin.
Gözleriniz,

Sevgi,
Tablonuz sizin.

Sevginizi,
Saklamayın sakın.

Güzelliğiniz,
Onlar,

Sizin.

1 yorum:

Adsız dedi ki...

muhteşem yazı çok doğru analiz ben 60 yaşındayım ve birgün size yaşadıklarımı anlatmak isterim sevgiler