NESİ HOMO NESİ SABIENS
Yobaz olabilmek için önce cahil olman gerekir, o malum olan, diğeriyse vicdansız olmaktır.
Vicdansız olunmaz zaman içinde, doğuştandır vicdansızlık.
Vicdansız doğup, sonradan vicdanlıda olamazsınız yani.
Doğduğum günden beri ve yaşamım içinde karşılaştığım, tanıdığım etrafımda var olan insanlara bakıyorum, eskiden ne kadar vicdansızlarla yaşları ilerledikçe çok daha vicdansız oldu oluyor çoğu.
Vicdanlılara bakıyorum,
Eskiden ne kadar vicdanlılarsa bugün kat be kat daha da vicdanlılar.
Vicdanlılar,
Acı ve üzüntü ve çaresizlik içinde kıvranan bir çift gözle göz göze geldiler mi bir kez,
Günler haftalar aylar belki yıllar boyu o bakışları,
O acıyı unutamaz, o acıyı,
Yüreklerinde,
Hissederler hep.
Her bir acı her bir üzüntü çok şey alır götürür,
Yüreklerinden,
Yaşamlarından vicdanlıların.
Vicdansızlarla acı ve üzüntü ve çaresizlikle kıvranan o bir çift göze baksalar dahi ne acıyı görürler ne üzüntüyü ne de çaresizliği o gözlerde.
Neden mi…
Vicdansızlar,
Yüreksizdirler de ondan.
Yüreksiz insanlarsa,
Korkaktırlar.
Korkaklarsa yobaz olup, ancak kendileri gibi korkakların yani vicdansızların arasında yaşayınca güvende hissederler kendilerini.
Vicdanlılarsa,
Yüreklidirler.
Kalabalıklar içinde değil, birey olarakta kendilerini güvende hissederler her yerde ve hep.
Yürekli insanlar,
Cesurlardırlar yani.
Bu nedenle,
Korkaklar,
Yani yobazlar,
Korkularını korkaklıklarını yok sayıp aslında cesur olduklarının ispat etmek için kendilerine ve diğer yobazlara,
Sürekli saldırırlar yürekli cesur insanlara. Vicdanlılara yani.
Bu tarih boyu hep böyle olmuştur, bugün de böyledir, yarın da böyle olacaktır.
Cesur olana saldırmak,
Korkak ve,
Yüreksiz,
Homo sapiensin zafiyetidir.
Ne matraktır ki,
Haddimi aşıp,
Hepimizin homo sapiensten gelmediğine inanıyorum artık.
En azından,
Ben gelmiyorum.
Bunun için bilim insanı olmakta çok gerekmiyor.
Cebir bilmek yeterli.
Vicdansız olunmaz zaman içinde, doğuştandır vicdansızlık.
Vicdansız doğup, sonradan vicdanlıda olamazsınız yani.
Doğduğum günden beri ve yaşamım içinde karşılaştığım, tanıdığım etrafımda var olan insanlara bakıyorum, eskiden ne kadar vicdansızlarla yaşları ilerledikçe çok daha vicdansız oldu oluyor çoğu.
Vicdanlılara bakıyorum,
Eskiden ne kadar vicdanlılarsa bugün kat be kat daha da vicdanlılar.
Vicdanlılar,
Acı ve üzüntü ve çaresizlik içinde kıvranan bir çift gözle göz göze geldiler mi bir kez,
Günler haftalar aylar belki yıllar boyu o bakışları,
O acıyı unutamaz, o acıyı,
Yüreklerinde,
Hissederler hep.
Her bir acı her bir üzüntü çok şey alır götürür,
Yüreklerinden,
Yaşamlarından vicdanlıların.
Vicdansızlarla acı ve üzüntü ve çaresizlikle kıvranan o bir çift göze baksalar dahi ne acıyı görürler ne üzüntüyü ne de çaresizliği o gözlerde.
Neden mi…
Vicdansızlar,
Yüreksizdirler de ondan.
Yüreksiz insanlarsa,
Korkaktırlar.
Korkaklarsa yobaz olup, ancak kendileri gibi korkakların yani vicdansızların arasında yaşayınca güvende hissederler kendilerini.
Vicdanlılarsa,
Yüreklidirler.
Kalabalıklar içinde değil, birey olarakta kendilerini güvende hissederler her yerde ve hep.
Yürekli insanlar,
Cesurlardırlar yani.
Bu nedenle,
Korkaklar,
Yani yobazlar,
Korkularını korkaklıklarını yok sayıp aslında cesur olduklarının ispat etmek için kendilerine ve diğer yobazlara,
Sürekli saldırırlar yürekli cesur insanlara. Vicdanlılara yani.
Bu tarih boyu hep böyle olmuştur, bugün de böyledir, yarın da böyle olacaktır.
Cesur olana saldırmak,
Korkak ve,
Yüreksiz,
Homo sapiensin zafiyetidir.
Ne matraktır ki,
Haddimi aşıp,
Hepimizin homo sapiensten gelmediğine inanıyorum artık.
En azından,
Ben gelmiyorum.
Bunun için bilim insanı olmakta çok gerekmiyor.
Cebir bilmek yeterli.
Murat Denizel
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder