5 Şubat 2017 Pazar

BOŞANIYORUM İSTANBUL'DAN

BOŞANIYORUM İSTANBUL'DAN

Şık latife, entelektüel, sanata hayran, zanaata düşkün, aşkla yatıp sevgiyle kalkan, içi dışı bir, fingirdek, işveli cilveli şıkır şıkır güzeller güzeli bir kadındı İstanbul.
Şimdilerdeyse,
Kıro, zevksiz, cahil, kaba, pis, çirkin, pişkin, hırsız, sahtekar, sanat düşmanı, sevgisiz, saygısız hödük bir erkeğe dönüştü.
Boşanmak gibidir,
Şehrini,
Ülkeni terk etmek.
Sevgi artık bitmişse,
Saygı külfet olmuşsa,
Varsa şiddetli geçimsizlik,
Boşanır çekip gidersin ya ondan,
Benimkisi öyle.
Boşanıyorum.
Her geçen gün,
Bir adım daha,
Uzaklaşıyorum,
Çocukluğumun,
Gençliğimin,
Yedi ceddimin,
Yuvası,
Şehri,
Aşkı,
İstanbul’dan.
Aldatıyorum da onu,
O da ben de farkında.
Onu bilmem,
Benimse,
Çok zoruma gidiyor amma…
İstanbul’a hayran, İstanbul’un hastalıklı kanı ile beslenen15 milyon ile Araplarsa çok memnunlar,
Amma.
Ben de,
Bu yüzden,
Boşanıyorum,
Ya.
Murat Denizel

Hiç yorum yok: