EY TÜRK GENÇLİĞİ NEREDE?
En son gördüğümde alayı internete dalmışlardı ellerindeki telefonlardan, kucaklarındaki laptoplardan.
A aa, ülke bu hem de bu durumdayken neden ve nasıl yani derseniz,
Apolitik şey ettirmiş emperyalist güçler bu kuşakları ya, bu yüzden.
Yerim sizin apolitik hallerinizi.
Anne baba evine sermişim postu, profesyonel öğrenciyim ne master keser beni ne de doktora, olmadı profesyonel iş arayanım, nasılsa ekmek elden su gölden demiyor da,
Apolitikmiş.
Gezide oradaydınız amma?
Hem internette kesikti üstüne üstlük.
Doğru,
Gezide,
Ümit,
Vardı,
Çünkü.
İşte kırılma noktası,
Ümitte. Yani şimdilerde içine düştükleri ümitsizlikte.
E amma amcalar teyzeler yürüyorlar bak senin için al sana ümidin ağa babası deme sakın,
Yemezler. Yemiyorlar çünkü.
Okullar tatil,
Finaller bitti,
Gençlik Ankara İstanbul arasını yürümüyorsa,
Gençlik Maçka Parkına doğru ülkenin her yerinden yüz bin yüz bin milyon milyon coşa kabara deli dolu akın etmiyorsa,
Yoksa ortalarda orantısız zekalar,
Ümidi yok demektir.
Bu ülkenin bu hallere düşürülmesi için yazılmış senaryoda sadece siyasette değil, her kesimde onlarla yıldır baş rol oyunculuklarını kapmış, kıçının kılı ağarmışların emekli sandığı üyeleri hafta sonu etkinliği kıvamında gerçekleştirdiği ‘’Mudanya Bandosu’nun Yeniçağ girişinde Çav Bella çalarak korteji karşılaması hariç’’ bu şeyden bir sonuç çıkacağına olan güvenleri ve inançları sıfır çünkü.
Çünkü gerçekçiler.
Siyasette duyguların bir halta yaramadığını çok farkındalar. Her ne kadar içleri emek ve yürekle dolu takaların allı yeşilli geçtiği mısralara gösterdiğimiz hassasiyetin siyasetin kendine ve çağdaş yaşama geçişe bir faydası olmadığını bizim kuşak hala çakamamış olsa dahi, onlar çoktan farkındalar durumu.
İktidar bile önce bir telaşlanır gibi oldu,
Sonra katılımcılara ve de sayılarına bakınca tiye alıyorlar sabah akşam durumu.
Bu arada yan gözle durumu dikizleyen,
Ey Türk gençliği,
Bu,
Ülkenin,
Bu,
Hallere taşınmasında baş rolü oynamış,
Bu,
Yaşlılara zırnık kadar güvenmiyorlar.
Sanatçıları anlarım bak, onlar doğuştan protestler, zaten olmazlarsa sanatçı olamazlardı.
Gazeteciler takımı var esas destekleyen, kiminin saçları boyalı.
Kimi hani kodumu lafı oturtan cinsinden.
Amma,
Oturtamamışlar demek.
Bu iktidar tarafından dahi ve bile tutuklanmadıklarında göre, sabah akşam yanladıkları köşelerinde ebele debele geviş getire getire bu senaryoda halk kahramanı rollerini kapmışları,
Ey Türk gençliğiyse hiç mi hiç iplemiyor, hani haberleri olsun.
Gençlik okumuyor mu? Okuyor. Onların ipledikleri esas yazarlar ekşi sözlükte amma ve mesela. Ya da içeride yatıyorlar.
Gençlik cesur insanı sever.
Gençlik illaki peşine takılacaksa akıllı insanın peşine takılır.
Gençlik geleceğine yönelik ümit veren, geleceğine yönelik kaygılarından onu uzaklaştırma ihtimali olana hayran olur,
Gençlik bugünden geleceği iyi gören iyi tartan, doğru stratejileri doğru zamanda üretip onları hayata geçiren vizyoner insanları hemen hisseder gider onun hayallerine ortak olur, hayallerini ona taşır.
Yoksa öyle bir insan,
Oturur internetin başına,
İçini çeke çeke,
Atatürk,
Resmi paylaşıp geyik yapar.
Anne ve babaları tarafından öncelikli hedeflerine çağdaş ve yaşam kalitesi evrensel anlamda yüksek bir toplum bir ülke için çalışmaları gerektiği konması gerekirken, esasta sadece kendileri adına kendileri için para pul mevki kazanmak adına yetiştirildikleri içinde,
Esas kendi lider olması gerekirken,
Gelsin onu kurtarsın diye,
Oturduğu yerde kıçını büyütürken,
Lider bekler.
Aynı ve aynen anne ve babaları gibi. Bekler. Lider çıksın diye bekler.
Bu ülkeyi bu hale bu ebeveynler getirdi.
Esas,
Ey Türk Gençliği’ni.
Bu hale bu ebeveynler getirdi. Onların evlatları çünkü.
Gerisi,
Hafta sonu ne yapacaksınız?
Cesur’un sezon finalini seyrettin mi?
Sörvayvırda kim elendi?
Gerisi bir alay boşanma ve de çakma çok sıkıcı ay lay yu hikayeleri.
Ha birde sürekli para pul yakınmaları bitmez tükenmez.
Amma,
İş vatanseverliği falan gelince ve de,
Kıçlar her sıkıştığında,
Atatürk sen ölmedin kalbimizdesin.
Kalbin yerine,
Aklına,
Yerleştirseydin keşke.
O zaman,
Ey Türk Gençliği’de,
Düşerdi yollara,
Sahip çıkardı,
Laik Cumhuriyete.
Murat Denizel
En son gördüğümde alayı internete dalmışlardı ellerindeki telefonlardan, kucaklarındaki laptoplardan.
A aa, ülke bu hem de bu durumdayken neden ve nasıl yani derseniz,
Apolitik şey ettirmiş emperyalist güçler bu kuşakları ya, bu yüzden.
Yerim sizin apolitik hallerinizi.
Anne baba evine sermişim postu, profesyonel öğrenciyim ne master keser beni ne de doktora, olmadı profesyonel iş arayanım, nasılsa ekmek elden su gölden demiyor da,
Apolitikmiş.
Gezide oradaydınız amma?
Hem internette kesikti üstüne üstlük.
Doğru,
Gezide,
Ümit,
Vardı,
Çünkü.
İşte kırılma noktası,
Ümitte. Yani şimdilerde içine düştükleri ümitsizlikte.
E amma amcalar teyzeler yürüyorlar bak senin için al sana ümidin ağa babası deme sakın,
Yemezler. Yemiyorlar çünkü.
Okullar tatil,
Finaller bitti,
Gençlik Ankara İstanbul arasını yürümüyorsa,
Gençlik Maçka Parkına doğru ülkenin her yerinden yüz bin yüz bin milyon milyon coşa kabara deli dolu akın etmiyorsa,
Yoksa ortalarda orantısız zekalar,
Ümidi yok demektir.
Bu ülkenin bu hallere düşürülmesi için yazılmış senaryoda sadece siyasette değil, her kesimde onlarla yıldır baş rol oyunculuklarını kapmış, kıçının kılı ağarmışların emekli sandığı üyeleri hafta sonu etkinliği kıvamında gerçekleştirdiği ‘’Mudanya Bandosu’nun Yeniçağ girişinde Çav Bella çalarak korteji karşılaması hariç’’ bu şeyden bir sonuç çıkacağına olan güvenleri ve inançları sıfır çünkü.
Çünkü gerçekçiler.
Siyasette duyguların bir halta yaramadığını çok farkındalar. Her ne kadar içleri emek ve yürekle dolu takaların allı yeşilli geçtiği mısralara gösterdiğimiz hassasiyetin siyasetin kendine ve çağdaş yaşama geçişe bir faydası olmadığını bizim kuşak hala çakamamış olsa dahi, onlar çoktan farkındalar durumu.
İktidar bile önce bir telaşlanır gibi oldu,
Sonra katılımcılara ve de sayılarına bakınca tiye alıyorlar sabah akşam durumu.
Bu arada yan gözle durumu dikizleyen,
Ey Türk gençliği,
Bu,
Ülkenin,
Bu,
Hallere taşınmasında baş rolü oynamış,
Bu,
Yaşlılara zırnık kadar güvenmiyorlar.
Sanatçıları anlarım bak, onlar doğuştan protestler, zaten olmazlarsa sanatçı olamazlardı.
Gazeteciler takımı var esas destekleyen, kiminin saçları boyalı.
Kimi hani kodumu lafı oturtan cinsinden.
Amma,
Oturtamamışlar demek.
Bu iktidar tarafından dahi ve bile tutuklanmadıklarında göre, sabah akşam yanladıkları köşelerinde ebele debele geviş getire getire bu senaryoda halk kahramanı rollerini kapmışları,
Ey Türk gençliğiyse hiç mi hiç iplemiyor, hani haberleri olsun.
Gençlik okumuyor mu? Okuyor. Onların ipledikleri esas yazarlar ekşi sözlükte amma ve mesela. Ya da içeride yatıyorlar.
Gençlik cesur insanı sever.
Gençlik illaki peşine takılacaksa akıllı insanın peşine takılır.
Gençlik geleceğine yönelik ümit veren, geleceğine yönelik kaygılarından onu uzaklaştırma ihtimali olana hayran olur,
Gençlik bugünden geleceği iyi gören iyi tartan, doğru stratejileri doğru zamanda üretip onları hayata geçiren vizyoner insanları hemen hisseder gider onun hayallerine ortak olur, hayallerini ona taşır.
Yoksa öyle bir insan,
Oturur internetin başına,
İçini çeke çeke,
Atatürk,
Resmi paylaşıp geyik yapar.
Anne ve babaları tarafından öncelikli hedeflerine çağdaş ve yaşam kalitesi evrensel anlamda yüksek bir toplum bir ülke için çalışmaları gerektiği konması gerekirken, esasta sadece kendileri adına kendileri için para pul mevki kazanmak adına yetiştirildikleri içinde,
Esas kendi lider olması gerekirken,
Gelsin onu kurtarsın diye,
Oturduğu yerde kıçını büyütürken,
Lider bekler.
Aynı ve aynen anne ve babaları gibi. Bekler. Lider çıksın diye bekler.
Bu ülkeyi bu hale bu ebeveynler getirdi.
Esas,
Ey Türk Gençliği’ni.
Bu hale bu ebeveynler getirdi. Onların evlatları çünkü.
Gerisi,
Hafta sonu ne yapacaksınız?
Cesur’un sezon finalini seyrettin mi?
Sörvayvırda kim elendi?
Gerisi bir alay boşanma ve de çakma çok sıkıcı ay lay yu hikayeleri.
Ha birde sürekli para pul yakınmaları bitmez tükenmez.
Amma,
İş vatanseverliği falan gelince ve de,
Kıçlar her sıkıştığında,
Atatürk sen ölmedin kalbimizdesin.
Kalbin yerine,
Aklına,
Yerleştirseydin keşke.
O zaman,
Ey Türk Gençliği’de,
Düşerdi yollara,
Sahip çıkardı,
Laik Cumhuriyete.
Murat Denizel
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder