31 Temmuz 2017 Pazartesi

ONUN

ONUN

Benim türbanlı bacımın önünü kestiler, benim türbanlı bacıma saldırdılar, benim türbanlı bacımın hakkını yediler, benim türbanlı bacımın üstüne işediler,
Ler
Ler
Ler…
Amma daha türban dahi takacak yaşa bile gelememiş kızlara tecavüz ediyorlar mesela, 
Henüz türbanı takmadığı için mi senin olmuyorlar mı o çocuklar,
Yoksa senin de,
Bir kereden bir şey mi olmuyor…
Türbanı takmışlar da var mesela, hani çocuk yaşında olanlar, hani o kendilerini karı yapanların altında üstünde her türlü cinsel sapıklıkları yaşayan kızlar mesela,
Onlar kimin sahi…
Oğlanlar da var. Erkekler değil, oğlan çocukları.
Orada burada kurslarda, yurtlarda, derneklerde, vakıflarda falan her türlü tacize uğrayan,
Aklıma geldi, onlar kimin sahi…
Dur bak aklıma ne geldi,
Birde,
Kendi evlerinde yani bir çocuğun kendini en güvende hissetmesi gereken yerde ensest ilişkilere zorlanan kızlı erkekli türbanlı türbansız çocuklar da, gençler de var mesela,
Onlar da senin mi sahi…
Zorla akraba evlilikleri yaptırılan, mal gibi alınan mal gibi satılan, mal muamelesi gören kız çocukları, genç kızlar kadınlar da var,
Onlar kimin ki…
Otobüste, minibüste, vapurda, metroda, sokakta cinsel tacize uğrayan kadınlar kızlar kimin sence…
Parkta,
Kıyafeti yüzünden aşağılanan kadın kimin mesela…
Bu çocukların,
Bu gençlerin,
Hiçbiri ne senin ne benim ne de birinin.
Bunların hepsinin,
Nesi var nesi yoksa,
Sadece,
Kendilerinin.
Onların sadece kendileri gibi yaşamaları için, sadece kendi tercihlerini özgürce yapabilmeleri için,
Onlara çok amma çok gerekli olan,
Onların çok amma çok ihtiyacı olan,
Çağdaş medeniyet seviyesinin olmazsa olmazları,
Evrensel hak, hukuk ve özgürlüklerin,
Kanunların,
Maaşlı bekçisisin, memurusun sen, o kadar. Hatta çağdaş medeniyet seviyesi daha da gelişsin diye özgürlükler, haklar, hukuklar üstünde sabah akşam durmadan çalışman gereken sorumlulukların var bir de.
O insanların hiçbiri senin değil yani,
Kimse kimsenin değil yani.
Gördüğümüz kadarı ile senin kafa pek kafa gibi değil, doğru düzgün çalışmıyor zaten,
Bu gördüğümüz,
Bir de görmediğimiz başka nelerin doğru düzgün çalışmıyor kim bilir.
Çalışsa,
Görünen ve görünmeyenlerin;
İşini yapar,
Mutlu mesut ailenle, sevdiklerinle yaşar, sever sevişir, güler eğlenir, kitap okur, dans eder, balıklama denize atlar, tiyatroya, sinemaya, konsere gider, o sergi senin bu sergi benim gezer,
Gülümseyerek çıkıp evinden,
Etrafa günaydın diyerek başlarsın güne, yaşama.
Aklına bile gelmez, kimin kime ait olduğu.
İnsan,
Gibi yani. Bildiğimiz insan gibi yani.
İnsan mı ne?
Yok artık…
Murat Denizel

Hiç yorum yok: