Fişle beni
katil. TV kanalları işin gırgırında dalga geçiyorlar hükümet işi gargaraya getirsin iyice diye,
planın parçası bu. İş adamları zaten ya hükümetin köleleri ya cemaat geçiniz. Ordu
desen Silivri’de. Muhalefet akide şekeri. İş halka düşüyor yine. Sağduyu yok. Sakin
olmak yok.
Arap baharı
gibi sanki,
Değil amma.
Planlı. Plan
bizden amma.
Oyunu bozan,
Sonuca,
Yönelik,
Yakarak
yıkarak dibine kadar amma gerekirse.
Bu işi halk
halleder hallederse.
Sağduyu yok
amma.
Kötüden daha
kötü olacaksın.
Sakin olmak
yok amma.
Kısasa kısas.
Efendim,
Oturup konuşmak
lazımmış.
Olur.
Oturtalım
önce bir,
Sonra konuşuruz.
Sonra fişlenirmişiz.
Olur fişle.
Adım belli,
Soyadımda.
Anam da
belli,
Babam da.
Senin ne
adın var ne soyadın,
Ne anan ne
baban,
Biliyorum,
Hayaletsin
sen.
Varsa elde
etmek istediğin topraklar o bu şu falan,
Orada çıkarsın
hemen ortaya.
Olsun,
Çık.
Hayaleti de
hallederiz. Hayalete karşı,
Ruh olur mu
mesela?
Hayaletine karşı
yani,
Bizim
ruhumuz?
Bizde ruh
çok. Gazi ruhu var mesela. Kadınlı erkekli hem de. Nasıl? Mesela hangimiz ne
kadar daha kötüyüz biliyor musun sen?
Yok.
Belli.
Sevgi doluyuz
da,
Çok kötüyüz
de.
Yakarız mesela.
Yıkarız da.
Sonra,
Hiç üşünmez
baştan yaparız yıktığımızı yaktığımızı da.
Kendi bildiğimiz
gibi,
Bizim gibi,
Bizim istediğimiz
gibi.
Canımız nasıl
istiyorsa artık.
Meclis mi
dedin,
Onu da
kurarız.
Alışığız.
İstanbul da
zannediyorlardı,
Ankara’da
kurduk,
Şaşırdılar.
Şimdi de,
Ankara’da
zannediyorlar,
İstanbul’da
kurarız.
Olmadı,
İzmir’de.
Başa bakan
var zannediyorlardı,
Cumhura bakan,
Çıktı karşılarına.
Şimdi de
çıkar,
Halka bakan.
Cumhur gibi
düşün. Nasıl?
Milleti geç
halka bak sen. O parti bu parti falan takılma. Anında birleşiriz.
Hani,
Tepesi atınca
devrim yapana bak sen.
Millet devrimi
olmaz,
Halkın olur
amma.
Olmaz mı
diyorsun?
Ne yapacaksın?
Tutup kulağından,
İçeri mi atacaksın?
Kaç kişiyi
mesela?
Birkaç milyonu
ayakta tutsan sığmazlar o binalara, statlara bile.
Zaten maçlar
başladı.
Şimdi,
Ya bu işi
çöz hemen,
Ya da,
Biz çıkıyoruz
galiba artık sokaklara.
Amma,
Bayrak şova falan
değil,
Yakacağız mecbur.
Yıkacağız da.
Amma,
Milli servetmiş
ha, anladım,
Mal mülk o. Tuğla
duvar cam çerçeve falan. Geçiniz.
Esas,
Servet insanın
canı. Bu ülkenin insanlarının canı,
Milli servet
denmez ona,
Milletin serveti
denir.
Halkın serveti
yani.
O oğlanlar
kızlar anneler babalar amcalar teyzelere nineler dedeler var ya,
Onlar,
Bizim servetler.
Halkın yani.
Her ev servet dolu usta. E zaten ölüyoruz öleceksek böyle bari bir işe
yarayalım dedik gibi düşün.
Ha,
Bir de bizim
topraklar var. Doğru bak,
O da servet.
Milli değil
amma,
Milletin serveti.
Halkın yani.
Halk mı kim?
Biz.
İyi de o
zaman illegal halk devrimi mi olur diyorsun, kanunsuz falan yani,
Olur.
Sana ne.
Sen yıllardır
illegal yönetiyorsun da devleti kanunları hiçe sayarak falan,
Oluyor,
Da,
Biz yönetmeye
kalkınca mı olmazmış.
Olur,
Bal gibi
olur.
Olmasa da,
Biz uydurur
bulur buluşturur oldurturuz merak etme sen.
Ha,
Bir de
halkın meclisinin,
Mahkemesi de
olur tabii ki.
Bildiğin mahkeme.
Hani,
Arkasında
hakimin,
‘Adalet
Mülkün Temelidir’ yazan neviden,
Bildiğin mahkeme.
Hani,
Kalemi
kırarlardı eskiden de,
Bazen.
Hah işte
ondan.
Ya,
Hemen çöz
durdur bu kanı,
Bu savaşı,
Ya da,
Savaşa hazır
ol.
Evlere tıktığın
halk var ya,
Kalktı kanepelerden
geldi koridorun başına.
Hani,
Elini atsa,
Sokak kapısının
kulpu.
Çevirdin mi,
Kapının dışı
hemen sokak.
Sokaklar
yollara yollar sokaklara bağlanır yeniden.
Öyle.
Bizim sokağın
bir ucu da,
Senin ev.
Şimdi,
Korku hep
vardı ya korku,
İnsanları evlerine
tıkan susturan,
O korku yine
var,
Amma bu
sefer,
Senin evinde
olacak mecbur, çık bizim sokaktan az git,
Ucu senin
sokak. Öyle.
Gecesi var
gündüzü var günün.
Maazallah.
Kaç kişi mi?
Bilmem hemen
hazırda birkaç milyon en az. On yirmi de olabilir.
Yok canım amman
olur mu,
Sallamayın diyorsundur,
Paşa çocuklar
diyorsundur bulaşmazlar bu işlere,
Doğru bak.
Paşanın çocuklarıyız.
Gazinin.
Olur olur sen hiç merak etme.
Oldu da,
yaptık biz bundan bir tane daha. Tarih okuman lazım. İyi amma.
Doksan yıl falan
evveldi.
Yine olur.
Bir kez daha
olur. Yetmezse birkaç kez daha da olur. Hem küfümüzü atarız üstümüzden. İyi gelir.
Aklımız da
başımıza gelmiş olur hem de.
Bir daha da
olmaz,
Bu son olur.
Şimdi,
Ya çöz bu
işi hemen şu an bitir sonlandır.
Ya da.
Al kalemi
kağıdı eline,
Yaz adımı
soyadımı.
Anam belli
babam belli.
Fişle beni katil.
Kalın bir
kağıda yaz amma ismimi soyadımı. Kuşe olsun amerikanından. Selefonlusundan. Su çekmesin
ıslanmasın hemen yani,
Sokarken
sonra bir gün o kağıdı,
Bir yerine,
Yumuşamasın hemen
yani.
Gır gır mı?
Gargaraya getirmek
mi?
Sen o gün
gör esas gır gırı. Gargarayı da yaparken sen…
Hadi at beni
içeri.
Kahraman yap
beni. Ölmeden hem de.
Tetiklemiş olalım.
Hani kıvılcım
mahiyetinde.
Gır gır
geçiyorum sanıyorsun,
Gır gır
geçiyoruz zannediyorsun kendin gibi bildiğinden bizleri de,
Amma feci
yanılıyorsun bu sefer usta,
Çok fena hem
de.
Bize halk
derler.
Ağbine sor
iyi bilir.
Hani Araplara
bahar havası estiren halk, hep planladığı gibi olandan ağbinin.
Bizimkisi de,
Aynen öyle
de,
Senin ağbi yok
bu sefer. Ağbi biz oluyoruz bu sefer. Halk yani.
Yine bahar,
baharda,
Bu sefer,
Sana sonbahar,
Bize de,
İlkbahar amma.
Biz çözeriz
bu işi hiç dert etme sen.
Halkız biz.
Bura bizim.
Al PKK nı
cemaatini falan hadi yallah başka memlekete.
Uşaklarını
da al giderken.
Beslemeyelim
sonra ömür boyu boşuna hapishanelerde. Onlara gelene kadar sokak köpekleri var
aç gezen. Öncelik onlarda.
Şimdi,
Burası,
Türkiye usta.
Matrak bir
halkız biz. Güler eğlenir itişir kakışırız kendi aramızda,
Uyuruz da,
Her işi de son
dakikaya bırakırız hep,
Olmaz derler
bu saatten sonra,
Olur,
Amma. Hep olmuştur,
Yine olur.
Uyandık,
bıçak kemiği de kesti geçti artık,
Haberin ola.
Fiş mi?
Dedik ya hadi
yaz beni en başa.
Unutma,
Kalın kağıt amerikan
kuşe selefonlu.
Krem mi?
Dert etme
sen,
O da bizden.
Bak hala insan bir tarafımız, kıyak sana,
Kremsizde,
Olur da…
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder