BOŞ KAFA TIN TIN

Sizin kafanız hiç boş oluyor mu arada? Boş kafa.  Bomboş amma. Tın yani. Hani hiçbir şeye çalışmamacasına. Öyle bir tek işe paraya çoluğa çocuğa falan değil. Hiçbir şeye çalışmama hali. Aşka sevgiye sevişmelere bile.

Bakıyorsun da,

Nereye neden meçhul hani. Boş.

Sanki nerenden tutarsan o tarafa gidecekmişsin gibi hani.

Dümdüz,

Tepkisiz,

Uzak,

Issız,

Sessiz.

Sanki  biraz da kimsesiz.

Ki,

Ne çok kimsemiz var sanıyoruz aslında.

Döktün mü kağıda kaleme,

Her yanın her yerin kimselerle dolu,

Sıfatlarla  fonksiyonlarla çıkarsan eğer ki yola. Hatta sevgiyle de.

Amma,

Herkes ne kadar çok kimsesiz aslında,

Farkında mısınız?

Şikayet bile edersin doluysa kafan kimsesizlikten. Sorular istersin sorunsun diye sana.

Amma boş olunca kafa iyidir kimsesizlik.

Neyin var diyen soranın olmaz mesela. Gereksiz.

Soruya bak sen,

Neyin var? Mesela.

İki kelimelik sorunun karşılığı hazır mısın iki gün kalkmamacasına rakılamaya masada?

Uyku dur durak falan yok amma desen,

Hayır  yokum der.

İyi de o zaman ne soruyorsun neyin var diye? Sorar. Seviyor ya.

Al sana cevap hani duymak istediği yani,

Bir şeyim yok. Cevap gelir cevabına, ayy sevindim.

Sevindi çünkü var bir şeyim desen dinleyecek mecbur ya, yırttı. Dolu dolu sevgi al sana.

Sormayı severiz cevabı bizi ilgilendirmiyor,

İlgilendirse de çok da umurumuzda olsa da sorulması gereken soruları. Sevgi emaresi.

İyi misin? De aynı familyadan.

İyiyim dersen yırttı yırttın, ki iyiyim denir hep yırtmak için yırtsın diye de.

Değilim dersen,

Fena.

Hemen patlatır neden? Neyin var? Döndük mü başa,

Fena.

Ki,

Sormak iyidir. Bizim toplumda sevgi sorularla anlatılmaya çalışılır. Cevaplarla perçinlenir.

Bir insana verilen değer de. Sessizce sevemezsin. Sevsen da ikna olmaz sevdiğin. İllaki merak edeceksin. Ne kadar çok merak edersen o denli seviyorsun ilgi duyuyorsun demektir. Ruhunla sessizce değil dilinle dudaklarınla sesli sevince, alınır sevgin ciddiye.

Sevdiğini kendi gibi yaşama terk edersen pek de sevmiyormuş sayılırsın. Zorlamazsan zorlaşır sevgini ifade etmen. Telaşla sevmek gibi sanki. Sevdiklerini içinden değil dışından seversen makbuldür bizim topraklarda.

Al sana bir sevgi yumağı soru.

Yaymış kıçı tavandan düşmüş gibi uyuya kalmışsın kanepede,

Amma ne uyku,

Seni sevdiğini iddia eden kişi,

Sorar,

Ben yatıyorum sen burada mı uyuyacaksın?

Yok,

Birazdan kuvete oradan fırının içine geçeceğim.

Uyuyor neden uyandırıyorsun güzel güzel uyuyan insan evladını? Hem de seviyorum dediğin. Uyandırır sorar. Sormasa o da ayrı zorluk, sabah fırça.

Neden uyandırmadın? Uyandırdın, neden uyandırıyorsun? İlgi. Benle senin arasında ince ayarlar. Ayar tutturmak önemidir sevgide. Orta yol. Sevince karşılıklı benle sen ortalarda bir yerlerde buluşmalı. Neden?

Öyle.

Öğretiler. Şekle şemale uygunluk olması gereken alışılmışlık esasıdır,

Esas olan bizim toplumda.

Uyku yatakta uyunur. Hem üşütürsün. Tutulursun da. Hem neden zaten? Yatak varken orada.

İş ofiste yapılır. Seks yatakta. Uykuda. Yemek masada yenir. Neden başka yerlerde yapılsın ki.

Her şeyin yeri belli.

Saati de belli.

Nasıl olacağı da. Sevginin sevilmenin sevmenin bile geleneksel yapısı içine sığdırman lazım kendini.

İfade şart. Kimi ne zaman ne kadar sevdiğini neden sevdiğini bile tanımlamalısın. Ki, seni sevenlerin meraklarını da tatmin edebilesin.

Anneni mi babanı mı daha çok seversin? Hangi arkadaşını? Hangi kardeşini? Hangi öğretmenini? En çok hangi erkeği kadını sevdin?

Normlar içinde sevgiyi bile şekillendirerek sıralayarak listeleme çabaları.

Tanımlama. Tanımladın mı kafası dolar. Seninde. Kafadır esas.

Her şeyi yerinde olması gerektiği gibi ve de olması gereken zamanda tam yapanların kafa durumları nasıl acaba?

Benim ki gibi arada hatta çokça boşa çıkıyor mu kafaları acaba?

Ben gibi olmak boş eder kafayı. Ki zordur.

Sen gibilerin kafa boşluklarına da dolgu malzemesi olmuşsan eğer,

İşin kolaydır bak amma. Hep beraber,

Dolu kafalarla  yaşar gidersiniz. Kafalara  dolanların neler olduğunu sorgulayacak vakti bile bulamadan. Yoğun kafa iyidir sanki. Önemli insanların kafaları da hep yoğundur zaten.

Dolu kafalar  iyidir dediğinde de,

Ona da isyanda isyanlardalar. Kafam dolu diyorlar insanlar. Önemli insanlar.

Şöyle bir,

Diye de devam ediyorlar kafalarını boşaltmak için kendileri için en doğru olduğunu düşündükleri yöntemleri saymaya başlamadan evvel. Zor diyorlar hayat.

Zordur bizim toplumda,

Ben  gibi  yaşamak.

Rahat bırakmazlar insanı.

Ağız tadıyla manyaklaşamazsın mesela. Ağız tadıyla deliremezsin. Ağız tadıyla fingirdeyemezsin. Ağız tadıyla aç kalamazsın. Ağız tadıyla sorgulayamazsın. Ağız tadıyla karşı duramazsın dayatılanlara. Ağız tadıyla yaşayamazsın sevgilerini bile,

Ben gibi.

Senlere sen gibilere  özenmediğin müddetçe. Senler gibi yaşamayı sürdürmediğin müddetçe.

Kim ben gibi yaşıyor?

Boş kafalar.

Güzel olan özenilen yani. Desem,

Ben gibi yaşamanın güzelliklerinden habersizsen neye özenmen gerektiğini de bilemezsin zaten hep sen gibileri yaşamaktan.

O an ı yaşıyorsan hep,

Ben gibi yani,

Kendi an larını yaşayanlardansan,

Kendileri gibiyi kendin gibiyi beni yaşamaktan, başkalarına senlere özenme fırsat kalmadan  yaşarsın hayatı.

Boş yaşayın derim her türlü zorluğuna rağmen.

Boştur her şey. Tüm boşlar güzeldir. Boşlar size aitse. Dolu kafada güzeldir. Doldurduklarınızsa an be an siz gibi sizinse eğer.

Sünger gibi yaşamayın.

Damlatılan ne var ne yok her bir damlayı emerek.

Boş uyuyun akşamları. Hayallerinizle doldurun isterseniz o kadar.

Boş kalkın sabahları. Geceden aklınızda kalmış hayallerinizle dolsun sabahlarınız bir tek.

Boş bakın.

Ne isterseniz onu doldurun o boşluğa.

Canınız ne zaman ne isterse.

Nasıl isterse.

O an için. Sadece.

Sevdinizse o an ı,

Bir daha doldurun. Bir daha doldurun. An larla dola dola,

Boşa çıkın.

Her boşa çıktığınızda,

Hayat dolar içinize.

Boşaldıkça,

Dolu dolu yaşarsınız hayatı.

Zordur amma,

Ben gibi yaşamak. Zordur amma yaşarsınız hep,

Beni. Hayatı.

Çok,

Kolaydır hayat aslında,

Zor olan,

Seni senleri yaşamaktır ben ken.

Ki,

Sen,

Değilsin ki,

Ben.

Veya,

Ben,

Değilim ki,

Sen.

Sevdiklerinizi ben gibi sevin. Sevinde,

Sevdiklerinizi ben zannetmeyin,

Amma.

Dolu sevin,

Boş kafayla,

Dolu dolu yaşayın. Dola dola.

An,

Larla.

Dolu,

An,

Larla.