ANNELERE MEKTUP

Annelere mektup,

O evlatları siz taşıdınız sevgiyle karnınızda dokuz ay. Siz emzirdiniz sevgiyle. Siz besleyip büyütüp yıkayıp temiz pak eğitip öğretip, sizler o evlatları aslanlar gibi yetiştirdiniz sevgiyle. Ey anneler şimdi bir görev daha düştü sizlere. O aslanlar gibi evlatlara sahip çıkın bir daha. Ne ölsünler, ne de öldürsünler. Vatan değildir savunulacak olan.

Savunulacak olan bir milletin haysiyeti şerefidir.

Savunulacak olan,

İnsanlıktır.

Savunulacak olan,

Emperyalizme karşı insanca insan gibi bir yaşamdır.

Savunulacak olan,

Sadece kendi evlatlarınızın canı değil,

Cehaletle gelen şizofren faşist bir psikoloji ile açılacak vatana hiçbir fayda getirmeyecek bir savaşta,

Ölecek,

Diğer milletlerinde evlatlarının canıdır.

Ey anneler,

Bu ülke sizin.

Bu ülkeyi yönetenlerinde annelerisiniz sizler.

Bu ülkede yönetilenlerinde.

Ey anneler,

Bu dünya sizin.

Bu dünyayı yönetenlerde sizin evlatlarınız.

Bu dünyada yönetilenlerde.

Sakın taviz vermeyin.

İzin vermeyin evlatlarınızın ölmesine,

Evlatlarınızın katil olmasına.

Konu,

Vatan değildir.

Konu,

Bu vatanın emperyalist güçlerin kendi menfaatleri doğrultusunda ki,

Bu ülkeyi bu milleti hiç mi hiç ilgilendirmeyen,

Alçakça namussuzca,

Hedeflerine,

Ölerek,

Öldürerek alet edilmesidir.

Ey anneler,

Maalesef görev yine sizlere düştü.

Annelik,

Böyle.

İzin vermeyin bu denli aklını yitirmiş insanların devletlerin sizin evlatlarınızı cepheye sürerek rantlar elde etmesine.

Eğer ki,

Konu vatansa ilk ben elini öper annemin ilk ben giderim o cepheye. Hem de hemen, hem de şimdi.

Aynen,

Bugüne kadar yüz binlerin gittiği gibi. Ki,

Karnınızda bebelerle savaştınız sizler. Sizler göğsünüzde bebelerinizle sırtınızda taşıdınız o top mermilerini. Sizler çektiniz o kağnıları dağları aşa aşa.

Sizler biz evlatlardan çok daha iyi bilirsiniz savaşmayı.

Amma,

Konu vatan değil bu sefer.

Konu,

Büyük bir senaryonun küçük piyonları olarak efendilere hizmettir gelinen bu noktada.

Ey anneler,

Bir milletin şerefi haysiyeti sizlerin ellerinizde.

Sakın tepkisiz kalmayın.

Yıkın ortalığı isyan çığlıklarınızla.

Yıkın,

Bu karabasanı. Yıkın bu felakete doğru gidişi.

Arayın,

Evlatlarınızı. Çağırın yanınıza.

Hakkınızı helal etmeyin onlara. Savaş çığlıkları atan bu insanlara. Durdurun onları.

Olmadı,

Atın bir tokat okkalısından. Annesiniz siz. Hakkınız var. Yaşı yoktur anne tokadının. Kendilerine getirin evlatlarınızı.

Bir tokatla,

Bir milletin insanlığın şerefi haysiyeti kurtulur bazen.

Bu iş iyice çığırından çıkmadan evvel basın o tokadı, belki akılları başlarına gelir tek bir tokatla.

Sizler her şeyin üstündesiniz çünkü.

Sizler,

Kanunların da üstündesiniz çünkü.

Sizler,

TBMM’nin de üstündesiniz çünkü.

Sizler,

Anayasanın dahi üstündesiniz.

Çünkü,

İnsanlık,

Yasasının anasısınız sizler.

Sizler,

Ana,

Yasamızsınız.

Yasalarımızın,

Anasısınız.

Yasaların yasasının adı bile,

Anayasa bu yüzden.

Hayat verensiniz siz.

Hayatların alınmasına izin vermez,

Sizlerin,

Ana,

Yasanız.

Bu vatan meselesi değildir. Bu vatan için şerefinle haysiyetinle savaşa evlat gönderilmesi meselesi değildir.

Bu,

Bir insanlık savaşıdır.

İnsana hayat veren sizler,

İnsana,

Sahip çıkın.

İnsanlığa sahip çıkın.

Yine,

Düştük kucağınıza.

Bir kez daha,

Millete bir kez daha bizlere sahip çıkın.

Bu milletin,

İnsanlığın şerefi haysiyeti sizin ellerinizde.

Ey anneler,

Anasınız sizler, affedin bizleri, çekin kulaklarımızdan,

Bizler ettik,

Sizler,

Etmeyin.