KIZ BABASI

Evladın kızı erkeği olmaz. Olur. Bal gibi olur hem de. Babaysan ve de kızın varsa bak bakalım evladın kızı erkeği oluyor muymuş yoksa olmuyor muymuş. Kızı olan babalarla kızı olmayan babalar diye ikiye bölünmüştür babalar. Babalar ve kızları şehir efsanesi değildir. Babalar için kızlarının her biriyse tek tek birer efsanedir esas.

Öyle. Kızı olan babalar bilirler bunu bir tek. Göğsün parçalanacak sanırsın salınıp da geçince önünden, sarılıp kalınca öylecene.

Bazen de,

Şimdi ben bu kızı boğsam kaç yıl verirler acaba bana da dersin amma…

Sonra,

Sarılır ağlar,

Aşıktır kesin. Boğmak ne kelime, o göz yaşları akmasın onun yanaklarından diye yüreğine sokasın gelir.

Sonra,

O da düşünür mutlaka. Acaba baba katili olmak hafifletici nedene girer mi diye de…

Hiçbir insan evladı bilemez tahmin edemez baba kız arasında ki sevginin ne mene keskin duygularla aynı yöne ve ayrı yönlere doğru dopdolu olduğunu.

Sevgi mi? Sevgi ötesidir anlatılamaz.

Bağlılık mı? Bağımlılık ötesidir o da tarif edilemez.

Kızgınlık mı? Köpürme yanında gazoz kabarcığı gibi kalır.

Dostluk mu? İlk erkek dostusundur onun. O da ilk genç kız dostundur senin.

Kıkırdamak mı? Cıvıtmak ciddi kalır yanında.

Parmak izi gibidir her bir baba ile kızının ilişkileri. Hiçbiri bir diğerine benzemez de.

Erkeklere kadınları kadınlar öğretirler. Erkek öğrenemez kendi başına kadınları eğer ki kadınlar rehber olmazlarsa erkeklere. Kadınları rehber etmezlerse erkekler kendinlerine.

Erkeklerin kadınlara bazen ne kadar acı verebileceğiniyse sadece kızları gösterip anlatabilirler yine aynı erkeklere.

Hayatında canından çok sevdiğin bir kadının çektiği ıstırabı ne zaman ki görürsün ne zaman ki hisseder seyredersin ne zaman ki içine işler iyice,

Sende bir erkek olarak,

O gün değişmeye başlarsın.

O günse, babalığınla erkekliğinin ilk kez çatışmaya başladığı gündür.

O gün aslında insanlığınla erkekliğin girerler savaşa. O günden sonra bir başka kadına verdiğin acıyı yok saysan bile sen bir erkek olarak,

Kızının gözlerinde ki tek bir ifade bile sana çok şey anlatır ne mene öküz olduğunla ilgili. Öyle. İçten hesaplar peşinde koşacağına, içinle hesaplaşacaksın önce.

Babalar kızlarını büyütürler doğru.

Annelerde oğullarını. Ebeveynler çocuklarını büyütürler esas kızı oğlanı.

Amma,

Hiç kimse,

Hiçbir zaman bilemez ve hissedemez ve de tahmin dahi edemez,

Kızları babalarını nasıl büyütürler diye.

Büyütürler.

Babaların kızları önce bebek sonra çocuk sonra genç kız sonra kadın olduktan sonra,

Dostsan arkadaşsan kızınla,

Son nefesine kadar şartları ne olursa olsun onu çok sevdiğini çok iyi biliyor ve çok iyi hissediyorsan yüreğinin en derinlerinde,

Sen ne kadar direnirsen diren,

Sen ne kadar ısrarcı olursan ol,

Sen ne mene bir öküz olursan ol,

Günü gelir,

Zamanı gelir,

Kızlar da babalarını büyütürler bir gün.

Erkek erkekken o güne kadar hep, insan erkeğe dönüşürsün zamanla.

Dürüstlüğü ebeveynler öğretiler çocuklarına. Doğru da,

Sadakatiyse kızları öğretirler babalarına.

Ki,

İçinde sadakat olmayan yaşamdaysa dürüstlüğün lafı bile edilemez.

Amma,

Nedense,

Ne kadar büyürlerse büyüsünler ne kadar kadın olurlarsa olsunlar,

Bir türlü büyümezler aslında kızları babalarının gözünde.

Kazık kadar kadınlar olmuş olsalar da, onlar o ilk doğdukları hallerinde ki gibi bit kadar kalırlar hep bir babanın ruhunda.

Kalırlarmış meğersem.

Ne zaman ki kızında alır kendi çocuğunu kucağına kendi yuvasında,

O gün büyüyorlarmış kızları babalarının ruhunda.

Meğersem.

O gün,

Ne zaman ki onu görürsün kucağında bebesiyle kendi yuvasında,

İşte o gün,

Sana o güne kadar bir erkeğe öğretmek istediklerinin tamamı dizim dizim tekrar yazılmaya başlar yeniden yeni aklına.

Senin tırnağınla kazıya kazıya büyüttüğün yavrun,

O gün,

Sevgi sadakat mutluluk dersini yeniden amma son kez vermektedir bir babaya, yani sana.

O gün,

Önüne kona kona ağzı yüzü birbirine girmiş takkeni bir kez daha koyarsın önüne. Ve de son kez artık.

Bir kendine bakarsın bir de kızına.

Bir kendine bakarsın bir de bir gün ablası gibi yine anne olacak ufak kızına,

Sonra,

Kendine bakarsın, yüreğine aklına ruhuna,

O gün dürüstlük yemini edersin kendine. Doğmuş ve doğacak tüm torunların üstüne.

Eğer ki,

Derslerini az veya çok çalışmış iyi bir öğrenci olmuşsan o güne kadar. Babalıktan öte insan olma derslerini kaçırmamışsan eğer ki. Dalga geçmiş olsan dahi, hiç olmadı derslere girmişsen tabii ki.

Seni lafta değil,

Yaşamın içinde insan erkek yapar kızların o gün işte tam manasıyla.

Utanırsın. Ulan bunca yıl neden çakamadım ben bunu diye de. Sende şaşırırsın hala utanabildiğine.

İçin sıkılır bir an. Hatta çok an.

Verdiğin acıları yaptığın ettiğin haltları düşünürsün tek tek. Erkek erkek.

Yalanlarını.

Dürüstçe amma.

O gün içinse sadece düşünürsün düşünmeye başlarsın sadece. Hala erkek olma yolunda direnerek.

Günler geçmeye başlar üstünden. Kızlarının yüzüne bakarsın bir daha bir daha. Ve de pes edersin kendi kendine. İyi olan kazansın derler ya, iyi olan kazanır hep.

Ve de tekrar bir daha amma son kez söz verirsin kendine ki,

Bir daha utanmadan çekinmeden bakacağım hayatım boyu kızlarım yüzüne diye.

O gün büyürsün işte. Yaşın kaç olursa olsun.

Herkes kızların ve doğan ve doğacak torunların büyücekler bundan sonra daha da diye sanırken,

Esas sen büyürsün,

Kız babası olarak önce. Ve de,

Senelerdir onlarla yaşadıkların onlara yaşattıklarından onların sana yaşattıklarından sonra,

Önce patrona evrene,

Sonra da,

Canından çok sevdiğin kızlarına teşekkürlerini şükranlarını yollarsın yüreğinin ruhunun en derinlerinde.

Yanında durdukları için hep.

Hep ve her şeye rağmen bir an dahi olsa elini bırakmadıkları için hep. Sen onların elini tuttun zannederken hep, esas onların senin elini tutmuş olduklarını fark edersin o gün.

Ve de,

İyi ki kız babası olmuşum,

Başka türlü adam olamaz mışım ben dersin kendi kendine.

Erkek olarak başladığın babalık hayatında,

İnsan olarak yoluna devam etmeye başlarsın işte tam da o günden itibaren.

Çocukları anneleri babaları büyütüyorlar.

Herkesin bildiği.

Kızlarsa babalarını nasıl büyütüyorlar esas,

Bunu bir tek,

Kız babaları biliyorlar.

Bir de,

Doğdukları günden beri o babaları erkek olarak insan olarak melekliği ve şeytanlığıyla her şeyiyle en iyi bilen, en iyi hisseden, o babaların,

Kızları çok iyi biliyorlar.

Her bir baba ile her bir kızın hikayesi,

Birer efsanedir.

Çünkü,

Kız çocuklarının her biri her bir baba için,

Dünyanın yaşanılası en güzel efsaneleridir.

Ve de,

Babalarda o efsanenin,

İlk erkek kahramanlarıdır.

Kahraman olarak başladığın efsaneyi yine onların kahramanı olarak sonlandırmak istiyorsan eğer ki bir gün,

Çok insan olman gerekiyor, babalıktan da öte bir erkek olarak önce. Ve de geriye kalan ömrünü de insan olarak tamamlaman gerekiyor önce. Erkeklikten önce.

Baba olmak çok kolaydır. Doğuştan. Her erkek olabilir. Bir beceri falan da gerekmiyor.

Baba,

Bir insan olmaksa çok,

Zordur.

Öncelikle,

Çok yürekten sevdiğin,

Hep sadık kaldığın,

Kızlarının,

Olması gerekiyor bir kere.