DARWINIUS MASILLAE
Her şey kök bir primat türü olan Darwinius Masillae den başlıyor. Arkadaş yemiyor içmiyor bir çaba bir çaba evrim evrim üstüne, evrim evrim üstüne,
Aradan geçiyor kırk altı kırk yedi milyon yıl,
O oluyor bu oluyor güya geliştikçe gelişiyor, dayanıyor soyunun ucu recep e, zafer e, erdoğan a, muammer e, rıza ya ve daha nicelerine.
Darwinius Masillae’ye deseydik ki 46, 47 milyon yıl evvel,
Bir gün varacağın nokta işte budur diye,
Baba bana müsaade, ben kaçayım der, yok olup giderdi evrenin derinliklerinde.
Primat falan deyip sakın küçümseme,
Onun bile utanç ve yüzsüzlük duygusu evrim geçirmiş bu en son halinden eminim çok daha fazla çok daha halliceydi tee on milyonlarca yıl önce.
Soy ağacına gel sen bi hele.
Soyun kurusun derler ya,
Hele hele birde beş bin yıl evvel iyice moda olmaya başlayınca dinler minler,
Milyonlarca, milyarlarca yıllık çaba ve gayretle gelinen noktadan sonra,
Kan gölüne dönüşüyor,
Eziyete dönüşüyor,
İşkenceye dönüşüyor,
Vahşete, gaddarlığa, açgözlülüğe, tatminsizliğe dönüşüyor hayat,
Gezegende.
Hemide güya pek bir ruhani, hemide pek bir manevi hallerle.
Peki, müsebbibi kim…
Şaka gibi yaa, bir gariban kök primat, iyi mi…
Ha dur bi, Hominidlerin hiç mi suçu yok,
İllaki var, olmaz mı,
Altı milyon yıl önce ahanda evrim geçirmiş halin olacak sana bir recep falan deseydik,
O da vaz cayardı hemen,
Amman kardeş, ne işim olur benim receple şabanla muammerle,
Rıza m hiç mi hiç olmaz,
Ben kalayım derdi hominid hominid halimle.
İşin en trajikomik tarafıysa,
Aynı hominid,
Bizlerinde atası işin acı tarafı, yani hep beraber evrile evrile gelmişiz bugünlere,
Yani,
Bir anlamda,
Akrabayız uzaktan da olsa, rıza mız olmasa dahi, recep le, muammer le, zafer le…
Hatta yetmez, hocalarla bile.
Gelip yolda sarılsa biri sana,
Naaber leyn kuzen diye,
Döt gibi kalıverirsin herifin kollarında.
Umarım Darwin efendi çok yanılıyordur.
Hepimiz farklı farklı galaksilerden tesadüfen göçmüşüzdür aynı gezegene.
Ben son bir şans verdim,
Biraz daha gözlemleyeceğim,
Olmadı,
Uzayıp giderim buralardan.
İllaki bir yer bulurum kendime.
Herkeste mi hırsız, herkeste mi katil, herkeste mi acımasız, herkeste mi namussuz, ahlaksız, herkeste mi yalancı, dolandırıcı, sahtekar ayol bu koskoca evrende…
İllaki bir yer bulurum kendime.
Feys e girdim biraz evvel,
Profilini arıyorum Darwinius Masillae’nin.
Arkadaşlarına bakacağım tek tek.
Bana arkadaşını söyle,
Kim olduğunu söyleyeyim demişler. İster feysten olsun, ister cemiyetten, ister okuldan, ister her nevi meclisten.
Pezevengin çocuğu,
Ulan sıçtı attı hayatımızın içine.
Neymiş,
Evrilip gelişecekmiş. Bok var.
Al sana evrim.
Evrime falan sırtını dayamayacaksın şekerim, aşırı riskli.
Evrimi mevrimi geçiniz,
Bizim evrimimiz evrimden ders almamak olmalı,
Hayat kısa,
Tek bir çare kaldı,
Tek bir yol var,
O da,
Devrim.
Murat Denizel
Her şey kök bir primat türü olan Darwinius Masillae den başlıyor. Arkadaş yemiyor içmiyor bir çaba bir çaba evrim evrim üstüne, evrim evrim üstüne,
Aradan geçiyor kırk altı kırk yedi milyon yıl,
O oluyor bu oluyor güya geliştikçe gelişiyor, dayanıyor soyunun ucu recep e, zafer e, erdoğan a, muammer e, rıza ya ve daha nicelerine.
Darwinius Masillae’ye deseydik ki 46, 47 milyon yıl evvel,
Bir gün varacağın nokta işte budur diye,
Baba bana müsaade, ben kaçayım der, yok olup giderdi evrenin derinliklerinde.
Primat falan deyip sakın küçümseme,
Onun bile utanç ve yüzsüzlük duygusu evrim geçirmiş bu en son halinden eminim çok daha fazla çok daha halliceydi tee on milyonlarca yıl önce.
Soy ağacına gel sen bi hele.
Soyun kurusun derler ya,
Hele hele birde beş bin yıl evvel iyice moda olmaya başlayınca dinler minler,
Milyonlarca, milyarlarca yıllık çaba ve gayretle gelinen noktadan sonra,
Kan gölüne dönüşüyor,
Eziyete dönüşüyor,
İşkenceye dönüşüyor,
Vahşete, gaddarlığa, açgözlülüğe, tatminsizliğe dönüşüyor hayat,
Gezegende.
Hemide güya pek bir ruhani, hemide pek bir manevi hallerle.
Peki, müsebbibi kim…
Şaka gibi yaa, bir gariban kök primat, iyi mi…
Ha dur bi, Hominidlerin hiç mi suçu yok,
İllaki var, olmaz mı,
Altı milyon yıl önce ahanda evrim geçirmiş halin olacak sana bir recep falan deseydik,
O da vaz cayardı hemen,
Amman kardeş, ne işim olur benim receple şabanla muammerle,
Rıza m hiç mi hiç olmaz,
Ben kalayım derdi hominid hominid halimle.
İşin en trajikomik tarafıysa,
Aynı hominid,
Bizlerinde atası işin acı tarafı, yani hep beraber evrile evrile gelmişiz bugünlere,
Yani,
Bir anlamda,
Akrabayız uzaktan da olsa, rıza mız olmasa dahi, recep le, muammer le, zafer le…
Hatta yetmez, hocalarla bile.
Gelip yolda sarılsa biri sana,
Naaber leyn kuzen diye,
Döt gibi kalıverirsin herifin kollarında.
Umarım Darwin efendi çok yanılıyordur.
Hepimiz farklı farklı galaksilerden tesadüfen göçmüşüzdür aynı gezegene.
Ben son bir şans verdim,
Biraz daha gözlemleyeceğim,
Olmadı,
Uzayıp giderim buralardan.
İllaki bir yer bulurum kendime.
Herkeste mi hırsız, herkeste mi katil, herkeste mi acımasız, herkeste mi namussuz, ahlaksız, herkeste mi yalancı, dolandırıcı, sahtekar ayol bu koskoca evrende…
İllaki bir yer bulurum kendime.
Feys e girdim biraz evvel,
Profilini arıyorum Darwinius Masillae’nin.
Arkadaşlarına bakacağım tek tek.
Bana arkadaşını söyle,
Kim olduğunu söyleyeyim demişler. İster feysten olsun, ister cemiyetten, ister okuldan, ister her nevi meclisten.
Pezevengin çocuğu,
Ulan sıçtı attı hayatımızın içine.
Neymiş,
Evrilip gelişecekmiş. Bok var.
Al sana evrim.
Evrime falan sırtını dayamayacaksın şekerim, aşırı riskli.
Evrimi mevrimi geçiniz,
Bizim evrimimiz evrimden ders almamak olmalı,
Hayat kısa,
Tek bir çare kaldı,
Tek bir yol var,
O da,
Devrim.
Murat Denizel
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder